zombi saldirisindan nasil kurtuldum

ben bir ambulans soforuyum. neden bu isi yaptigimi hic sormadim kendime, sanirim hizli araba kullanmayi seviyordum. olaylarin basladigi gun de hastanede hemsire nuran ve odaci kasim abi ile acilin girisinde sigaralarimizi iciyorduk. o sirada doktor ekrem bey yanimiza gelip acilen bi hastayi almamiz gerektigini, durumunun agir oldugunu soyledi. doktor ekremi sevmezdim, hemsire nurandan hoslanirdi ve ne zaman ben nuranin yaninda olsam gelir ya ona ya bana yapacak bisey bulurdu. yine boyle biseydir heralde dedim ve soguk havayi dagitmak icin "bileginize ne oldu ekrem bey" dedim. sol bilegi sargilar icindeydi ve sargi bezinin uzerinde bozuk para buyuklugunde bi kan lekesi vardi. onemli bisey degil, yarali bi hastanin bilinc disi bir tepkisi olmali dedi. yarim agizla gecmis olsun diyerek oradan uzaklastim ve hastabakici caneri de yanima alip yaralinin adresine dogru yola koyulduk. disarida gri kapali yagmurlu bir hava vardi ve gunlerden pazartesiydi. caner "ne taktan bir gun" diyerek sessizligi bozdu, "evet oyle" dedim, muhabbet edecek halim yoktu. caner hastane calisanlari hakkinda dedikodu yapmaya baslayinca konuyu degistirmek icin "hastanin raporunda ne yaziyor" dedim. caner "hasta bi sure once muhtemelen bir akil hastasinin saldirisina ugramis ve yuzunden issirilmis. issirilma vakasindan sonra gerekli tedavi yapilmasina ragmen ailesi bugun hastanin davranislarinin gariplestigini rapor etmis, yaklagib yarim saat once de arayarak hastanin bilincini tamamen yitirdigini soyleyip acilen bir ambulans istemisler" dedi. "nerede bi manyak var bizi yollarlar zaten amina koyayim" deyip bastim gaza.