harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

benim aylarca yaşadıktan sonra tecrübe ettiklerimi, uzun uzadıya anlattıklarımı "manyak mısın tabii ki" diye 4 kelimede geride bırakabileceğini düşünmek o kadar büyük bir aptallık oldu ki. belki inanmak istedim, belki beni inandırdı, hiç bilinmez. akşama doğru konuşuyoruz işte yine. ne alemde olduğu falan pek umrumda değil ama onun bana biraz daha ısındığını görmek hoşuma gitti. yurda döndüm. artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, ondan sadece istifade etmeyi düşünebilecek kadar huur çocuğu değilim ve seviyor olmam zaten bunu engelliyordu. her neyse, yatmadan önce bana "yarın ev bul"mamı söyleyen bir ileti alınca pis pis sırıtmadım değil. pek gibimde değilmiş gibi "haberdar ederim" dedim sadece. telefon bu olayın dıbına kor, bilen bilir. hiç bulaşmadım, bulaşmam da. ertesi sabah bizim trak'a haber verdim. okula zaten gitmiyorum rapor falan ayarlamışız.