harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

cevap vermedim. "hadisene." diyor. "hadi bana söyle." falan. hiç gibimde olmadı. aradan biraz süre geçti sonra "iyi yap o zaman, senden ayrılıyorum." demiş. bikaç saat sonra ben de buna "ne âlâ." dedim. cidden, alaydı. gibtir olsundu gitsindi ama bir taraftan da böyle, bir şeyleri ıskalamış, kaçırmış gibi hissetmemek elde değil. hiçbir şey yapmadım. akşama doğru bu mudanyalarda yalnızlıktan ve sıkıntıdan patlarken yine bana yazıyor salağa yatma edasıyla "insanlar neden galatasaray diye bağırıyor sokaklarda?" cevap vermiyorum. sonra "gerçi galatasaraylı olmadığın için bilemezsin, doğru." falan diye toparlıyor durumu kendince. amcık ağızlı istediği zaman bırakıp, istediği zaman istediği şekilde bulabileceğinden o kadar emin ki. hiç tepki vermiyorum.