harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

vtrak geldi. ben içeri girdim aldım telefonu işte, sınav meselesine o kadar içerlenmiş ki, sınav demiyor. "***" diyor. gündelik konuşmada da "beş yıldız." mesaj atıyorum ona, ne yapacaksın, görüşelim falan. "hayır bugün çok büyük badireler atlattım * )" diyor böyle. sınava girmez olaydım anasını satıyım öyle işin, ne yarak kürek bir zamanlamadır lan bu. işin garip tarafı sen niye sınava girmiş gibisin.

annesinden bana bahsetmiş. bayağı bayağı konuşmuşlar. annesi benim hakkımda en sonunda "eğer üç yıl bekleyebilirse nikahta hiçbir sorun çıkarmam" cümesini kurmuş, daha doğrusu ütopyasını cümleye dökmüş. ben önümdeki haftayı kestiremiyorum senin kızınla, sen gelmiş ne diyon bana. nasıl yetiştirdiyseniz artık amk, bayağı bir sövdüğümü de belirteyim. üç yıl ha. vay. sorun çıkarmazmış bir de, sorun çıksa hayra geçerdi aslında. her neyse, gibik bir sınavın ardından gibik bir pazar günü geçiriyor ve yavaş yavaş başka konuları da kara kara düşünmeye başlıyordum. "lys'de ne yapacağım lan ben?"