harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

eve çıktım yavaştan. sigara konusunda hayıflanıyordu. ertesi sabah gayet iyi olduk birden ama sigara konusu hala muallaktaydı. ben içmiycem diyordum, o bana "her o isimsiz pgibolojiye girdiğinde sigaraya mı sarılacaksın zayıf iradeli sevgilim benim?" demişti, unutmam bak hala. ulan içmiycez diyoz dıbına koyim daha ne yapayım, tabuta mı gireyim. ertesi günün sabahı gittim yanına yine, okula beraber gittik. ben kısmen bir şeylerden ibret aldığımı söyledim, kendimi suçladığım şeyler. bunları duymak kısmi olarak hoşuna gitmiştir onun elbet ama, az çok da benim hata payımın nerdeyse sıfır olduğunun farkında ve bu vicdanını rahatsız ediyo gibiydi. konuşmayalım bunları falan dedi. bıraktım.

akşdıbına aradı beni. dıbına koyim bakkal abi buna söylemiş oraya geldiğimi, yok hırsız gibiydi, müptela falan sandık bunu çektik köşeye falan. annesinin kulağına gitmesinden korkuyodum ben de, hassas demiştim. ama bayağı da bir methiye düzmüş işte, gördüğüm kadarıyla iyi çocuktu, iyi bir insandı temiz yüzlü falan. harbiden çirkinim falan ama gözlerimden garip bir parlaklık fışkırıyor lan, masumiyet edası. lens bi diye soranlar bile oldu kapkara göz amk.