1. 601.
    0
    artık hayatım düzene girmeye başlamıştı. onunla daha az konuşuyordum. geceleri sadece on-onbeş dakika ağlamalarını dinleyerek geçiyordu. artık aramızın da soğuk olduğunu anladığından daha umutsuzca ağlıyor, kürtaj sonrası travmayı da atlatamamış gibi görünüyordu.

    onunla konuşmadığım zamanlarda arkadaşlarımla, birbirimizi tanımaya çalıştığımız meltemle gülüp eğleniyor, güzel vakit geçiriyorduk. onların yanında yaşadığım her şeyi unutuyordum. aklıma bile gelmiyordu. onunla yaptığım soğuk konuşmalarım ve ilgisiz tavırlarımdan birkaç gün sonra hiç aramaz oldu beni.

    rahatlamıştım artık. bitmişti galiba.

    ama bir akşam, kahve falıma bakan arkadaşı aradı. ağlıyordu.
    ···
   tümünü göster