beyler hayatımın hatasını anlatıyorum

artık rahatlamıştım. kafamda bir soru işareti kalmamıştı. kendi hayatıma bakabilirdim artık. öyle de yaptım. artık beni çok sık aramamasını işlerim olduğunu söyledim. işlerim yoktu halbuki. yeni ve çabuk kaynaştığımız arkadaşlarımla zaman geçiriyor onu unutuyordum, aklıma bile gelmiyordu.

işte böyle bir akşamda değişmeye başladı hayatım. etrafımdaki kızlara alıcı gözle bakmayan benim bu gizemli ve düşünceli halim meltem'in dikkatini çekmişti. daha önce hiç görmemiştim bende onu. uzun sarı saçları, yeşil gözleriyle farkedilmeyecek gibi değildi zaten. başka bir okuldanmış. bizim okulda ki kızlarla bir şekilde tanışmış ve onların eve taşınmış.

-merhaba ben meltem.
+bende...
-memnun oldum.
+ben de.
-çok düşünceli görünüyorsun, bir sorunun mu var?
+ha öyle mi? yok canım ne sorunum ne olsun. şu çocuklar işte, anlatıyorum anlatıyorum anlamıyorlar.
-off sorma aynı dert bende de var...

üç noktanın en çok koyulması gereken diyaloglardaydan biriydi bu. o kadar uzun konuştuk ki o akşam.