1. 1.
    0
    sanırım yine çaresiz kalmıştım.
    ertesi gün erkenden yola çıktım.
    yıllardır dönüp dolaşıp gittiğim yere doğru.
    safa beyi hiç böyle görmemiştim.
    her durumda yüzünde ufak da olsa bir neşe belirtisi olurdu.
    bu kez yoktu…

    umutsuzca bakıyordu.

    ve sanki korku doluydu gözleri.

    oturduk.
    safa bey,
    sebastian
    ve ben.
    ···
   tümünü göster