1. 1.
    0
    selam beyler. biraz kendimden bahsedeyim. amlıları değersiz, aşağılık, şımarık varlıklar olarak görüyorum. bir amlının yanında asla heyecan falan yapmıyorum ve ben neysem oyum içimden ne gelirse konuşurum utanma falan yok. özgüven, duruş vb iyiyim yani panpa. tip ortalama ama tarz falan olunca yakışıklıymışsın gibi bakıyor huur evlatları işte. sülalem de her şekilde rahattır, hiç birşeyi kafama takmam. bir kıza aşık olmam çok zor, kızı önce tanıyıp aşırı derecede güvenmem lazım ki ben babama bile güvenmem. çok da kalpsiz duygusuz biri oldum, başkasını üzdüğüm zaman bundan zevk alacak hale geldim neredeyse. ama başkasının acısından banane lan gibimde mi diye düşündüğümden yok hiç umursamıyorum. son olarak şunu diyeyim, bir kız ile seviştikten sonra kız tam 'evlenicez di mi aşkım' triplerine girerken eline 5 lira sıkıştırıp evden gibtir edebilirim.

    yani anlayacağınız beyler. ben, haftada sevgili değiştirme potansiyelli bir manyağım. kızlara karşı bakış açımı değiştirirken insanlara karşı olan bakış açımı değiştirdim birden ve çok rahat biri oldum. tek eksiğim pratik. onu da zamanla denedikçe düşe kalka öğrenirim. 10 kere düşsem 1 kere üzülmem sülalemiz rahat, ki düşeceğimi pek sanmam. artık pratik yapmamın zamanı geldi. geçenlerde bir kız üzerinde tesadüfen pratik yapma şansım oldu. amacım kıza yazmak değildi çünkü buna daha hazır değildim, sadece muhabbet edip kızları biraz daha tanımak istiyordum. zaten 1 hafta sonra kızın yüzünü bir daha görmeyecektim yavşaklığa gerek yok.

    hayatımda ilk kez bir kız ile baş başa kaldım. bi dakka beyler yazıyorum...
    ···
   tümünü göster