aşkın sabreymeye vakti vardı

niye bu kadar direttiğini anlamıyordum. neden olmasındı ki benim içimde. yani bir insan diğer insandan ne kadar üstün olabilir ki. ben onu bu karar severken mutlaka bir karşılığını alacaktım. git söyle dedim. benim ona sırıl sıklam aşık olduğumu söyle dedim. sonra gel bana olumlu ya da olumsuz diye konuş dedim.
ertesi gün kız yanıma geldi. tehlé'ye anlatmış. o da neden kendisi gelip söylemiyor demiş. üstüne üstlük tehlénin kuzeni de küçümser bir şekilde neden utanıyorsun git kendin konuş diyor. lan mıkodm kızı sen benim neler çektiğimi nerden bileceksin. daha iki gün önce konuşmaya çalıştım ama olmuyor. ulu orta yerde olacak iş değil bu dedim.
yok yok diyor sen yine git bu defa konuşacaktır seninle.
tama dedim günah artık keçilerindir dedim. hemen o gün öğlenden sonra lisenin kapısına dayandım. öyle uzaktan, kıyıdan köşeden de yok ha. direk kapıda bekledim.
o buraya gelecek ve ben konuşacağım. artık sinir olmaya başlamışım. içimi dökmem lazım abi yoksa bu yük beni öldürecek. lan yemin ediyorum içimdekileri oturup da adam akıllı bir kayaya anlatsaydım önümde diz çöker ağlardı lan.. bak yemin ediyorum size kayadan inci inci yaşlar dökülürdü.