aşkın sabreymeye vakti vardı

bir sabah erkenden kalkıp lisenin yolunu tuttum. bu gün onunla konuşacaktım. bir pastanede kahvaltı yaptıktan sonra caddeye indim ve onun gelmesini bekledim. bizim orada sabah beşte açılan pastaneler vardır. buralarda sevgililer buluşur. kimse ulu orta yerde sevgilisiyle dolaşamaz. bu yüzden bazı pastaneler sabahın köründe açar ve sevgililerin gelmesini bekler. hatırlıyorum buluşmak için iki üç gün önceden yer ayırtıyorduk pastaneden.
bu arada ben onun gelmesini beklerken insanlar geçiyordu yanımdan. bana bakan herkes oraya ne amaçla geldiğimi az çok kestirebiliyordu. biraz zaman geçtikten sonra ilerde tehlé'yi gördüm. aman tanrım adeta bir kuğu gibi süzülüyordu sabahın serinliğinde. içimde ona söyleyeceklerimi toparlamaya çalışırken. birde ne göreyim. teyzemin kızları onun hemen arkasından geliyorlar. giberim deyip böyle şansı yürümeye başladım. yine açılamadım. bir iki sokak ötede tehlé'nin arkadaşına rastladım. hani o gıcık olanı. aslında güzel kızdı ama hele nefret ediyorum o kızdan. bir insan bu kadar itici olabilir.