bir kıza yaptığınız en büyük ipnelik

ramazan ayındayız o sıralar, 2 sene önce falan.
sahurda girerdik evlerimize, atlardık bigibletlere basardık e5'te.
neyse mahalledeyiz, parka geçelim dedik oturduk bigüzel 3 arkadaş.
saat 10-11 falan, parkta oyun oynuyor erkek ile kızlar.
2 kız var, erkekler ufak akrabalarıymış sonradan öğrendim.
kızlardan biri zayıf, 1.75 falan züt sağlam.
arkadaşa dedim sence ayarlar mıyım bu hatunu? diye.
lan bırak boşver diyor.
bekle dedim, akrabalarından bi eleman yanımıza yanaşında çektim köşeye. kim bu kız falan, kuzenim dedi iyi dedim şu köşeye çağır uzaktan işaret et şu abi seninle konuşmak istiyormuş de o gelir.
gelmez abi dedi. niye lan dedim, manitası var onun dedi. gibmişim manitasını sen çağır gerisine karışma
iyi dedi, gitti ebesinin amındaki kızın yanına ve anlattı olan biteni.
bi süre sonra geldiler kızla birlikte yanıma, çocuğu paketledik kız kaldı yanımda.
beni çağırmışsın dedi ve başladık ordan muhabbete. telefonumu kız aldı, o bana mesaj attı.
ardından samimiyet ilerledi, günlerden bigün bu manitasını çağırtmış akşam vakti yanına. bizde 5 metre solda oturuyoduk bankta.
çocuk geldi, tip tip baktı bana ve geri gitti.
aradan 2 gün daha geçti.
gece kız mesaj attı, ayrıldım ondan dedi.
neden? dedim
bilmiyorsun sanki dedi
tahmin edebiliyorum ama sen söyle yinede, neden?
senin için.
benim için ne?
seninle birlikte olabilmek için.
ben istedim mi bunu senden?
istemedin mi?
hayır, ben sadece tanışmak sohbet etmek istedim. illaha sevgili olacağız diye bi kaide yok, yalnızca 2 kelam etmek için.
şaka mı bu?
gayet ciddiyim. git özür dile, tekrar barışın 2 yıldır birliktesiniz, bu kadar kolay mı amk?
gibtir git kiminanir.

ya öyle iştedıbınakoduklarım.

siz yazın