panik anksiyete bozuklugu ile olan mucadelem

sinavlar bitiyor, bittikten sonra amerika'da 7-8 gun daha takiliyorum egleniyorum, sonra 10 aylik gurbetten sonra turkiye'ye donuyorum.. icimde bir heyecan, mutluluk.. cok ozlemisim ulkemi, annemi, babami.. ilk 1 hafta hersey cok guzel, yemekler, arkadaslar.. 1.hafta sonunda arabayla eve donerken ne olduysa o an oluyor.. birden tam anlamiyla "hagibtir lan ben simdi burdan nasil eve kadar gidecem 30 km yol" diye bir korku geliyor icime.. cildiracakmis gibi hissediyorum.. hadi oglum hadi lan burda kalacak halin yok ya gibe gibe gidecen diyorum.. o yolu nasil gittim, o arabayi nasil surdum bilmiyorum.. eve geliyorum ama bi garip hissediyorum hala, "anne o yol hic bitmeyecek gibi geldi" diyorum..

neyse heralde jetlagin de etkisiyle uykusuz kaldim, uyuyum uyanayim gecer diyorum.. yataga yatiyorum..