panik anksiyete bozuklugu ile olan mucadelem

mucadelemi, yasam savasini anlatiyorum.. basina gelmeyenin anlayamayacagi, empati bile yapamayacagi bir hastalik.. basima gelmeden soyleseler, "hagibtir lan" der gecerdim.. ama hastaliklar insan icin.. mayis 21'den beri yasamiyorum, gormuyorum, duymuyorum..can dostum dediginiz insanlar bile yaninizdan bir bir ayriliyor bir sure sonra..

yeni yeni kendime geliyorum,tam iyilesmis degilim henuz.. daha bu sabah cildiracak seviyedeydim. ama sonlarina geldigimi hissediyorum artik..

sagliginizin kiymetini bilmeniz icin panpanizdan ibretlik bir hikaye..

edit -- onemli : allah askina basindan gecenler, bilenler mesaj atsin ya da yazsin ilaci almaya baslayali 2 ay 12 gun oldu, tam biraz rahatliyorken gecti derken hoop tekrar artiyor. Allah askina biri yazsin tam gecmesi rahata ermeniz ne kadar surdu, nolur yazsin biri dayanamiyorum artik. doktor pici 3 aya butun panigini alir demisti.

edit 2 -- hadi gecsin artik bu kodugumun hastaligi hayatimi geri istiyorum lan

disari eskisi gibi ozgurce cikmak, kizlara yavsamak, arkadaslarimla eglenmek, icim tekrar umutla, gelecek hayalleriyle dolsun istiyorum lan

ders calismak bile istiyorum lan ! yemin ediyorum ders calisabilmeyi bile ozledim

birami + cipsimi acip galatasarayin maclarini izlemeyi ozledim

spor salonuna gidip tekrar spor yapmayi ozledim

annemin dizlerinde 5 dakika uzanabilmeyi, yerimde durabilmeyi ozledim

yapilan espriye gulebilmeyi ozledim.

insan olmak istiyorum, hayatimi geri istiyorum cok mu sey istiyorum lan !!