beyler hayatımın hatasını anlatıyorum

artık onunla fazla zaman geçirmemeye çalışıyor, ondan uzak durmaya çalışıyordum. tek başıma kaldığım anlarda, bilgisayarı ya da televizyonu açıyor, bir süre sonra bilgisayarın ya da televizyonun karşısında hiçbir şey yapmadan saatlerce oturduğumu farkediyordum.

ya da gecenin bir saatinde sokaklarda geziniyor, beynimin bomboş olduğunu, hiçbir şey düşünemediğimi anladığım an gidip yatıyordum.

bazen uyumak bir daha da uyanmamak istiyor, yastığa kafamı koyduğumdaysa bütün uykum kaçıp gidiyor, gözümü kapattığım an yüzünü görüyor, kalkıp kendime yapacak bir iş arıyordum.

bazen oturup uzunca bir itiraf mektubu yazıyor, bu bazen bir intihar mektubuna dönüşüyor, bazense sorhoş olduğum zamanlarda sadece bomboş bir kağıdı karalayıp duruyordum.