1. 101.
    0
    zamaninda mactan sonra sarhos olup onunden butun hayvanligimla fenerbahcem herseyden guzeeelll diye bagirarak gectigim o gibik in o an icin bana durthang kalesini andiriyordu.
    telefon caliyordu aylin gelmisti. yerimden hic kimildamamistim. bir adimligima kadar gelmis ve onumde oylece duruyordu. yuzunde hicbir ifade yoktu. bir saat kadar once aradigimda konusmama bile izin vermeyen aylin yine melege donmustu. kimdi o dedim. kimse dedi. tassak mi geciyorsun amk senin yuzunden hayatim gibilecek diye bunun atkisini elime dolayip kendime cektim. fakat sonra cok yuksek sesle konustugumu farkedip ses tonumu ayarladim.
    bak aylin dun gece olanlari sen de gordun. suan en iyi ihtimal olmek uzere olan bi herif var ve ben cok korkuyorum amk. simdi her seyi oldugu gibi bana anlat. en azindan kime vurdugumu bileyim. en azindan seni taniyayim. hersey guzel olmayabilir. hersey mukemmel olmasin. ama aramizda sir kalmasin. durust olalim bir birimize. bana yardim etmeni istemiyorum. sadece dogrulari soyle.
    10 saniye kadar yine ayni duygusuz yuz ifadesiyle suratima baktiktan sonra, o adami tanimiyorum dedi. gibtigimin polisleri 200 metre otemizde olmasalardi aylini oracikta giberek katledebilirdim.
    sakin olmaya calistim, aylin dun gece ben durduk yere herifin tekinin amina koyup denize mi atladim? - evet. ofkeden sinirlerim gibecek birsey bulamayip birbirine tecavuz ediyorlardi vucudumda. gercekten mi? -evet. tanimiyorsun o herifi? - hayir nerden taniycam, evsiz sokak serserisini..
    ···
   tümünü göster