beyler asik oldugum kizi anlatiyorum capsliiii

neyse beyler dedigim gibi mutlulugumun haddi hesabi yoktu. bu is benim icin hayat memat meselesiydi. cunku yasadigim yikimdan bu sayede kurtulmustum. aldigim hasarlar bu iliski sayesinde tamir ediliyordu. beni hayata baglayan aylin degildi, bu mutluluk hissiydi. aylinin bana anlattiklariydi. yoksa kendime denk, etten kemikten bi yaratiga ne baglanicam amk. tanri mi? ama duygular bambaska picler. tanri degildi fakat bana bir tanri gibi hissettiriyordu artik. cok gucluydum picler. hersey tikirindaydi.
dedigim gibi cok net hatirliyorum forma param olan 103 lirayi kiza tesekkur etmek icin harcamistim. fakat bu benim hissettigimdi. goruntudeyse zaten cici sevgililer oldugumuz icin siradan guzel bir jestti sadece..
yemegimizi yiyip begibtas sahile inmistik beyler. keske inmeseydik.. keske dusup bayilsaydim. deprem olsaydi. meteor yagmuru yagsaydi. dedemin olum haberini alip geri donseydim amk. birsey olsaydi da inmeseydik o lanet yere.
sahilde yururken kizda bir tuhaflik sezmistim beyler. surekli saga sola bakiniyor, konusutugumuz konuya alakasiz seyler soyluyordu. tedirgin oldugu belliydi fakat bu mutlu gunde neyin nesiydi bu? once ustelemedim belki gecer diye. biraz daha yuruduk farkli farkli konular aciyordum, kendi capimda espriler yapiyordum ama kizin gibinde degildi beyler. sonra ben de ona uymaya basladim. klagib sevgili tripleriyle yaptigi seye dikkat cekecektim hesapta. ve istemeden kizin hareketletini takip etmeye baslamistim. baktigi yerlere bakiyor ne yapmaya calistigini anlamak istiyordum. dikkatimi sahile 0 yuruyen bir pic cekmisti. aylin ona bakmiyordu fakat onun gozu surekli bizdeydi. gece lambalarinda yurudugumuzden herifin yuzunu pek secemiyordum fakat bize baktigindan ve bu isi abarttigindan emindim. ve istemsiz olarak bu konuyu acmistim. aylina bodoslama olmasa da, onu rahatsiz eden seyin bulundugumuz ortam mi oldugunu. hoslanmadigi birisiyle mi karsilastigini sormustum. bu sorumu takibenn aylinin bir anda hicbirsey yokmus gibi yapmaya calismasi, yuzune sahte gulucukler kondurmasi beni daha da iskillendirmisti, artik o pici kafaya takmistim ve daha fazla dayanamadan bu konuyu ayline soracaktim. aylini de bir anda durdurarak yuzumuzu denize dogru dondurdum ve gosterisli bir sekilde elimle pici isaret ederek bu pic mi seni rahatsiz eden diye sordum.. sesim herife ulasmamisti bundan emindim fakat, elimle bilincli bir sekilde onu isaret ederek hem rahatsiz oldugumu ona bildirmis hem de isin ciddiyetini ve ne kadar gibildigimi ayline belli etmistim. yaptigim hareket sert oldugundan herif kafayi asagi egip hizli adimlarla yoluna devam etmisti fakat asil dikkat cekici aylinin yaptiklariydi beyler. sesi dugumlenmis, gozleri dolmustu. ne soyleyecegini bilmiyordu cunku bu hareketi yapacagimdan kesinlikle bihaberdi ve hamlem dogru cikmisti. calismadigi yerden sormustum ona ve cuvallamisti. akabinde yasadigim hissleri anlatamam picler. dostoyevski bile anlatamaz amk. belki zorlasa anlatir tam bilemedim ehehe. ama hakikaten beni asar bu betimleme. cok pis got olmustum beyler. cok pis sirtimdan vurulmustum. cok pis gibmisti aylin beni. hani yetimhanelerde ailesi hic ziyaretine gelmeyen, hayata tamamen kusmus ziyaret gunlerinde iyice ölümü cagiran cocuklar vardir ya onlar gibi hissediyordum. ve bu hissi bana yasatan aylindi. dakikalar once neredeyse verecek seviyede sevdigim kiz en buyuk dusmanim oluvermisti bir anda. polislerim cok pis got olmuslardi en onemlisi ehehe.
iste beyler bu hissler esliginde aylini geride birakmis cocugun amina koymak uzere ona dogru yurumekteydim. kosuyormuydum yuruyor muydum tam hatirlamiyorum picler. fakat size satirlada anlattigim bu hissler aslinda anlik dusuncelerdi ve saniyeden bile kisa surelerde geciyorlardi kafamdan. cocuga yaklasmak uzereykense, belki baska bir meseledir lan, belki aile hasimlaridir, belki cocukken ayicigini calmistir amk kizin gibisinden seyler gecirdim aklimdan.. eger oyleyse cok buyuk bir hata yapacaktim ve aylinin gozunde bir anda 0a inebilirdim. dikkatli olmam lazimdi picler. fakat kafam okadar allak bullaktiki bu dusunceler ic ice bir biri pesine kafami isgal ediyorlardi. hani kafamda filler gibisiyor derler ya kafamda hakkaten bir gibis yasaniyordu. hangi dusunce hakli ne yapmam gerekiyor bi turlu karar veremiyordum. fakat sonradan gelen bu asiri optimist dusunceler cocugu denize dusmekten kurtarmisti. cocuga yetistigim gibi beyin travmasi gecirtmistim. simdiye kadar kendimle ilgili vermedigim bir bilgiyi simdi vermem lazim. olay oldugu zaman 10 seneyi askin bir suredir kickbox yapiyordum beyler.
herneyse o anla ilgili son hatirladigim sahne cocugun yaribaygin bir bicimde yerde oturur vaziyette kustugu, bana yaklasan polisler ve aylinin biraktigim yerinde olmayisiydi..