beyler ciddi ciddi dertleşecek varsa

bir şeyler anlatayım dedim up felan da yapmayacağım isterseniz seri eksileyin ama orada bir yerde derdime ortak olabilecek birileri varsa o bana yeter.

beyler 29 yaşındayım, mühendisim gelir felan yerinde,ev araba felan filan. neyse sorun şu ki insan kendini gereksiz bir boşlukda hissediyor bilmiyorum size de oluyor mu ? yıllarımı okumaya ayırdım şimdi neredeyim nerede o amaçlar? nerede kahrolsun kapitalizmler ? nerede o anarşist ruh ? insan değişiyor mu yoksa geçmişi sadece onun yüzünü gülümseten bir kaç detay mı oluyor?. kız evlenelim artık diyor ama ben hala evde lego yapıp toplayan bir adamım hala call of duty 'in yeni bölümü çıksın aynı hafta alır aynı gün bitiririm. doğru büyüyemedim galiba ben "one night stand" üzerine kurulu hayal ettiğim hayatta her akşam içki terlik atlet üçlemesinde yaşıyorum ama hiç de sevdiğim şeyler değildi bunlar beyler. devam edelim beyler bitsin yalnızlığım.

özet :insan büyüdükçe değişiyor.