herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

mavi'yi bıraktım evlerine. hemen geri döndüm çekmeceye doğru.
yolda mesaj attı mavi.
"aşkım ananem çok teşekkür ediyo" yazmış.
":) verdi o zaman sni bana" yazdım yolladım.
sonra yine telefonum öttü.
tanımadığım bi numaradan gelmiş mesaj.
"her ne kadar tazmanya canavarını bana layık görsende teşekkür ederim düşünceli evladım benim" diye.
mavi'nin annesi atmış. amk hemen arabayı sağa çektim.
ulan bi cevap yazmak gerek.
160 karakteri 3-4 kere geçen yağ kokulu bi cevap yazdım. ama sonra sildim tabii. onun yerine "rica ederim" yazdım yolladım.
ilk günlerden yağ çekip yavşak-ül sms moduna girmeyelim amk.
"rica ederim" cool bi cevap. o yeter ona.
çekmeceye vardığımda direkt eve girdim.
önce mavi ile mesajlasayım diye uzandım amk televizyonun karsısındaki koltuğa yazdım bi iki mesaj ama cevap gelmedi.
heralde doğum günü mevzusuna babası falan yanında diye yazamıyo düşüncesi ile koydum kenara telefonu zaten mayışmısım amk.

sabah uyanır uyanmaz dükkana gittim.
yine rutin işler; çay, tost, kahve, vs...
dukkanda çalışırken hali ile her dakika mesaj atamıyodum.
yani o yoğunlukta mesaj yazamıyodum hem de çoğu zaman o mesaj sesini duymuyo, titresimi hissetmiyodum bile.
hastanenin hemşirelerinden biri geldi bi ara.
sandwich istedi. "tosta bassana ısınsın" dedi.
ben o tostu ısıtırken muhabbet ettik biraz.
muhabbetin başlangıcı "ee hiç pas vermiyosun artık" gibilerindendi.
o da biliyo mavi'nin olduğunu hayatımda. yani kızı tanımıyo ama sorana söylüyoruz tabii amk. kızın da bi çıktığı var o yaza nişanlanacaklar falan. iyi arkadaşız yani. öyle yanlış anlaşıllacak bi arkadaşlığımız yok.
bi ara bu bana "face'den eklesene beni. yeni hesap açtım" dedi. manitalar hesap açar ya birlikte, öyle bi hesap.
ben de "sen iste ben her yere eklerim seni" dedim.
moralim iyi amk. hayatımda herşey güzel gidiyo.
güldü.
"çok neşeli gördüm seni" dedi.
"ee yavru bundan sonra böyle" dedim bende.
o ara benim telefon çalmaya başladı.
baktım mavi arıyo.
meşgule bastım hemen mesaj attım "canım benim işim var ararım birazdan" diye. koydum geri telefonu cebime.
"aç şu telefonu" yazdı cevap olarak.
ulan normalde oyle bi mesaj yazmaz bana.
hani kıyısında köşesinde bi "aşkım", "dışkım" bişeyimö olurdu yani.
anladım ki bi takluk var.
"murat ben bi telefonla konusmaya çıkıyorum dışarı" dedim çıktım bi de sigara yaktım.
aradım maviyi.
ilk çalışta açtı.
"allah belanı versin adnan" dedi.
şok oldum amk.
"noldu mavi?" dedim.
"sen biliyosun ne olduğunu. allah yüzüme baktı daha başında öğrendim senin ne tak olduğunu" dedi.
ben mala bağladım tabii bu ne diyo diye amk.
"mavi sen ne diyosun?" dedim sesimi sertleştirerek.
"elalemin huurları ile fingirdiyosun ben yokken. olan o adnan. git kimi nereye ekliyosan ekle. allah belanı versin" dedi kapattı telefonu suratıma amk.
ben bi tak anlamadım.
tekrar aradım meşgule aldı.
bi daha aradım mavi'yi bu sefer de bi huur çıktı "aradığınız kişiye ulaşılamıyorlütfen... " dedi bana.
delirdim amk.
noldu buna durduk yere?
akşama kadar onlarca mesaj attım mavi'ye. telefonu her boş anımda elime aldım aradım ama kapalıydı.
bütün gün hiç haber alamadım ondan.
ne tak yediğimi, neden bana öyle davrandığını anlamadım bile.
gece uyuyamadım tabii.
saat 4e gelirken bi mesaj geldi telefonuma.
"sevmiştim seni" diye.
mavi'den.