herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

kalkmaya niyetlendi.
tuttum kolundan. çektim tekrar oturtum yanıma.
gözlerini kaçırıyodu benden.
"mavi" dedim bakmadı.
"adnan gitmek istiyorum" dedi.
onun her isteğine benim için sonuçları olumsuz da olsa olumlu cevap veren ben bu sefer benim de isteklerim olduğunu hatırladım.
"hayır mavi. ben gitmeni istemiyorum" dedim.
şaşırmıştı.
"seni sevdiğimden şüphen mi var hala?" dedim sesim titreyerek.
duygusallaşmak değildi benim sesimin titremesine sebep olan. sinirden ağlamaklı oldum. nasıl hala benden şüphe eder, nasıl hala başka isimler sokar aramıza diye kızdım.
"adnan sen beni değil o kızı seviyosun. ben herşeyi biliyorum" dedi.
o kız dediği de burcu amk.
anasını gibeyim ben o burcunun kimse artık.
"mavi, saçmalama hangi kız?" dedim.
yüzüme bile bakmadı.
"seçilden mi bahsediyosun?" dedim.
daha da sinirlendi. yine kalkar gibi oldu ama yine oturttum onu yanıma.
"mavi yeter artık. bıkmadın mı benden kaçmaktan? bıkmayakcakmısın? ben sıkıldım sensizlikten. araya saçma sapan sebepler koymandan. bi iyi bi kötü hallerinden sıkıldım. nedir mevzu öğrenmek istiyorum artık" dedim.
"adnan ben biliyorum her şeyi" dedi.
"neyi biliyosun mavi?" dedim.
"biliyorum işte" dedi.
bu sefer ben fırladım ayağa. sinirden yerimde duramadım amk.
şeytan dedi ağzını burnunu dök şunun şurada ne biliyosa kalsın bildiği ile ama dıbına kodumun şeytanına bi euzü besmele koydum kuyruğu zütüne kaça kaça uzaklaştı beyin kıvrımlarımdan.
"mavi anlatacakmısın artık?" dedim.
sustu.
sesimi daha da yukselterek sordum aynı soruyu.
"mavi anlatacakmısın?"
mır mır bişeyler dedi ama anlamadım tabii.
"mavi düzgün konus anlamıyorum" dedim.
bu sefer o sesini yukseltti.
"adnan uğur herşeyi anlatmış tuğçeye" dedi.
kalakaldım amk.
uğur ne anlatmış olabilirdi ki tuğçeye?