0
zaman geçmek bilmiyor, aklımda olmayan bir kız yasinle çıkıyor diye tekrar beynimde yer etmişti. aslında soracak olursanız aşık falan değilim takıntı oldu... ben bir sapık gibi bunu takip ediyordum, her gün evinin önüne gider eve çıkmasını, balkonda ki hareketlerini falan izlerdim gözdenin. tam bir takıntılı olmuştum, binler inanmayacaksınız ama kaç kere sabahladım evlerinin önünde kaç kere off off. zamanla bu takıntı bende bir yer etmeye başladı sanki artık kalbimle düşünmeye başlamıştım aklımla değil, zamanla gitmelerim azaldı görürse ne derim diye, üzülür diye. zamanla onu görmekten çok düşünmek istedim, her anımı onunla geçirdim aynı rehinesine aşık olan gerizekalılar gibiydim. resmen onun iyiliği için uğraşıyordum onun haberi olmadan. yine günlerden bir gün salimlere gittim şarkı falan yapıyoruz bu arada salimle, onun kaydını almaya gittik salime. kayıt bittikten sonra yasin aradı salimi nerdesin bulusalım dedi bende tamam dedirttim salime. arabayla geldi bizi salimlerden aldı hüseyin diye bir arkadaşın evine zütürdü, çıktık çıkmadan biraları falan aldık. yine her zaman ki gibi salimle ben para koymadık biralara. eve çıktık hüseyin biraları falan verdi ev sahibi muamelesi benle yasin karşı karşıyayız ama onun haberi yok birşeyden, sonra salim de yanımda hafif bana yaslanmış biralarımızı içiyoruz yudum yudum. sonra yasinin ağzından çıkan kelimelerle tansiyonum tavan yaptı...
telefon çalar yasin açar : alo, efendim gözde, haa nereye?, yok, gidemezsin, tamam, buraya gel, alim mi seni? tamam bekliyorum o zaman.
dıbına koyayım gözde gelecekti gözde gelecek!
hadi keloğlan parmaklıklarıı sosiss gibi sen mi
erdal özyağcılarr