herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

yatakta döndüm durdum salak gibi.
gün aydınlanalı olmuştu bayağı.
gittim tarığın yattığı odaya. muallaknin telefonu çaldım.
saate baktım telefonu alınca dokuz civarlarıydı.
hemen tuşladım *123#'yi. baktım 100 küsür kontürü var hemen aradım aramam gereken tek numarayı, mavi'yi.
çaldı çaldı çaldı... açmadı.
bi daha aradım.
bu sefer de meşgule bastı.
bi daha aradım o bıktı heralde açtı telefonu.
"alo" dedi.
allahım o nasıl bi alo demek lan!
konuşamadım bi süre.
bi iki kere daha "alo" dedi.
yine konuşamadım.
"adnan ben" dediğimde bu sefer o konuşmadı.
"biliyorum konusmayacak kadar kzıgınsın bana ama... " diye devam ederken kulaklıktan sessizliğin sesinin gelmediğini farkettim.
amk bi baktım boşa konusuyomusum. kapamış teli ben cevap vermeyince.
tekrar aradım.
ilk seferde açtı.
"alo" demesine zaman vermedim. korktum tekrar kapamasından.
"adnan ben" dedim.
bu sefer sessizliğin sesi geldi telefondan.
konuşmadı.
"biliyorum konusmayacak kadar kızgınsın bana ama dinle" dedim.
bekledim cevap vermesini.
"neredesin?" dedi.
"samsundayım" dedim.
"ne işin var samsunda ya?" dedi.
"bilmiyorum" dedim.
"adnan ailen çok merak etmiş seni bunu neden yaptın ailene" dedi.
"senin yüzünden" demeyi nasıl istedim amk ama diyemedim tabii.
"biliyorum düzeltiicem hepsini" dedim.
"sen nasılsın?" dedim.
"iyiyim. boşver beni sen orada mı kalacaksın ailene haber verdin mi... " diye başladı soruları ard arda sormaya.
"sen nereden duydun?" dedim hiç bi sorusuna cevap vermeden.
"o geçen pamukşeker getiren çocuk geldi buraya. yeğeninmiş senin. o söyledi. sen biliyomusun diye sordu. ondan duydum." dedi.
bizim samet gitmiş sormuş amk. sonradan öğrendim milletin durumu öğrenmesi de beni fuat abinin eve yerleştiren hala oğlu mustafa sayesinde olmuş.
fuat abi ben gidince bunu aramış. bu da "canı sıkkındır gelir akşama" falan demiş. tabii ertesi gün aramış falan ama benim telefon "kapalı veya kapsama alanı dışında" olduğundan ulaşamamış.
ulaşamayınca da bizimkilere soylemiş ve olaylar gelişmiş...
"mesajını aldım" dedim maviye.
"arayacağını biliyodum ondan attım mesajı" dedi.
hayal kırıklığına uğradım amk.
"o yüzden mi yazdın onu? yalanmıydı?" dedim.
"adnan benim yuzumden olduğunu dusundum. yazmam gerekiyodu yazdım. altında baska bişey arama. sen benim için değerli bi arkadaşsın sadece. sen giderken de bu böyleydi şimdi de boyle döndüğünde de böyle olacak" dedi.
keşke anama küfretseydin be mavi...
konusamadım bi süre.
mavi bi kaç sey daha soyledi ama duymadım.
en son "adnan ordamısın" dediğini duydum mavinin. yine konusmadım.
çok sürmedi kapadı zaten telefonu.
gitsem de, kalsam da bişey değiştirmeyecekti.
mavi beni o an bile özlemediyse bi daha özlemeyecekti.
keşke gitmeseydim la. hani size bile soylemedim de ben gidince o da beni özler, "keşke adnan burda olsaydı" der bi kere diye dusundum yani. ama yok amk. olmadı olmuyo olmayacak.