herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

uyandım korna sesleri ile.
trafik yoğunlaşmıştı. bu da işin başladığını, yani iş aramak için uygun saatlerin başladığını gösteriyodu.
ayaklandım amk.
ne tak yiyeyim, nereye gideyim diye düşünürken ana cadde boyunca yürümeye karar verdim.
basmane tarafında bi tak yoktu. aşağı indikçe sahil tarafı bi yere indiğimi farkettim. aradığım işi bulmak için birebir amk. sahil varsa kafe de vardır.
yürüdüm biraz bi pub gibi bar gibi bi yer gördüm camında komi aranıyor yazan.
adı biravo.
konak denen yerde. kordona inerken.
daldım içeri. daha yeni açıyolardı mekanı.
yerleri süpüren lavuğa "ilan için geldim" dedim.
birini işaret etti bana.
herkes siyah tshirt giyiyodu o beyaz gömlek.
"heralde patron bu" dedim kendi kendime ama müdürmüş amk.
iş için geldiğimi söyledim.
tipik "nerelisin?", "nerede oturuyosun?", vs vs sorularını sordu.
"istanbulluyum" dedim ilk soruya.
çorumdan hayır görmedik amk istanbula saldırdım ben de.
oturduğum yere ise "basmanede otelde kalıyorum şimdilik" cevabını verdim. o meydanda kalırken bayağı bi otel tabelası görmüştüm.
ama herif basmane deyince bi soğur gibi oldu benden amk. ben o ara basmane'nin oranın tarlabaşı'sı olduğunu bilmediğimden direkt basmane demiştim. bilsem soylermiyim amk.
bu ufak ön mülakattan sonra "öğle vakti gelir patron" cevabını aldım.
amk öğlene kadar napcam ben?
indim kordona. oradaki kafeleri dolandım, iş baktım. ama hepsinden olumsuz yanıt aldım. bu saat kulesi'nin oraya çömdüm biraz. bi velede annesi kumru almış. onlar da inadına oturur gibi tam benim karşımda oturup yedirdi velede kumruyu. zor tuttum amk kendimi çocuğun elinden kumruyu alıp yememek için.
neredeyse 3 gündür bi gibim yememiştim.
sigara da yok, ppara zaten yok.
utanmasam ağlayacam amk orada.
dayanamadım az biraz daha dolanayım diye kalktım. bi lokanta gibi bi yer daha gördüm. o da komi arıyo.
adamlarla konustum "yarın beyaz gömlek al, bi de gri pantolon gel başla" dediler ama nereye alıyosun amk gömlek pantolon?
yine de son tercih için durdu aklımın bi köşesinde.
saat öğle vaktine gelmişti.
güneş tepemde amk.
gittim tekrar bu biravo denen yere.
selamımı verdim daldım içeri.
beyaz gömlekli adam tanıdı beni.
işaret etti barın orda birini. yanına gittim.
"selamün aleyküm" diyerek daldım muhabbete.
adama önceden referans verilmişti muhtemelen hakkımda. bu beyaz gömlekli lavuğa baktı. o zaman anladı ne için geldiğimi.
"iş için gelen arkadaş sensin heralde?" dedi.
"evet" dedim.
mekanın sahibiymiş.
adı orhan. tavırlarından belli görmüş geçirmiş, halden anlayan bi adam.
bıyıkları olsa hulusi kentmen gibi de babacan.
"nerelisin sen?" dedi orhan abi.
"abi istanbulluyum" dedim.
"neden geldin izmire?" diye sordu.
bornovada verdiğim cevabı verdim.
"iş bulup çalışmak için" dedim.
o da bana bornovada aldığım cevabı verdi;
"koca istanbulda iş bulamadın mı?"