herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

mavi'nin evinin yakınlarında bi duvar vardı.
ona dayadım sırtımı çömdüm amk.
nasıl vedalaşılır mavi ile düşündüm.
sarılsam keşke. böyle doya doya amk.
o bana sarılmasa da olur. ben sarılsam. doya doya.
saçlarını koklasam bi kere ona sarılırken. kaçak göçek bi iki kere kokusu burnuma değdi ama bile bile koklayamadım hiç.
sonra baksam ona. ama utanmadan. bi beklentim olmadan. bana kal demeyeceğini bile bile. son kez baksam. o bana bakmasın. ya da baksın lan. göz göze gelelim. içim kan ağlasa da saçma salak bi espri yapsam. sırf gamzeleri belli olsun diye yapsam o gerizekalı espriyi ve o sırf bana ayıp olmasın diye gülse. görsem gamzelerini. dokunsam bi kere o iki çukura. sonra o anlamadan gitsem. yolluğum olsa bunlar benim. varacağım yere kadar değil öleceğim yere kadar.
doya doa vedalaşsam mavim ile.
ama böyle cama bakıp iç çekerek değil. benim istediğim gibi.
ulan sevemedim dilediğimce bari istediğim gibi vedalaşayım amk çok mu lan bana?
"değil amk" dedi kalbim.
beynim ise... beynimin amk.
benim beynim olmuş yalova kaymakamı.
kim giber yalova kaymakdıbını?