herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

evden çıktım apar topar.
telefonuma defalarca mesaj geldi mavi'den ama bakmadım bile. biliyorum çünkü ne yazacağını. gelme diyecek amk.
biraz trafik vardı ama çok geçmeden evlerinin olduğu sokağın başına geldim.
telefonu aldım elime "geldim" yazdım yolladım.
ama cevap yok.
bi 10 dakika sonra "bekliyorum" yazdım yolladım. sonuç yine aynı, yine cevap yok.
1 saat boyunca cevabı olmayan mesajlar attım maviye. hiçbirine cevap atmadı. bi saat sonra ise aramaya başladım. bu sefer de 1 kere çalan sonrasında meşgul tonuna dönen sesler dinledim defalarca.
bunaldım amk.
neredeyse 2 saat bekledim onu. beklediğimde bi cevap lan. hani bi cevap yazsın, "şimdi olmaz sonra konuşalım" desin bari.
yok amk o da yok.
ben onun köpeğiyim ya kapıda bekleyecem tabii işim ne?
hiçbişey değil de bu köpek yerine konma mevzusu koyuyo lan adama.
bi bana olmuyo benim de yaptığım oldu. biri seni sevdiğini alenen belli ediyo ya hemen onun değerini düşür amk.
dediğim gibi ben de yaptım bunu, bana da yapıldı, sen de yaptın, sana da yapıldı.
doğanın kanunumudur nedir dıbına koduğum.
2-3 saat sonra artık dayanamadım çıktım arabadan bi mesaj daha attım.
"bu mesajıma da cevap vermezsen sizin apartmanın bütün zillerine basıcam"
yemin ederim 15 saniye geçmeden cevap geldi.
"adnan yapma sakın öyle bişey"
hee, demek ki tehdit etmek gerekiyo bu karı milletini. yazıdm bi mesaj daha "o zaman gel buraya konuşalım. bana bi açıklama yapman gerek"
yine 10-15 saniye içinde geldi mesaj
"babam evde şimdi çıkamam hiç biyere"
başta dediğim "bari şimdi olmaz de" hedefime ulaşmıştım.
ama az da olsa şansı zorlamak gerek tabii, adettendir.
"hayır şimdi konuşucaz"
biliyodum olumlu bi cevap gelmeyeceğini ama maksat gözü korksun da hemen bi buluşma, konuşma tarihi versin lan.
ve tabii ki hedefe ulaştım
"yarın öğle arasında konusuruz. şimdi git lütfen"
sanki memnun olmamışcasına "tamam ama yarın konusucaz mavi" yazdım.
"tamam hadi git şimdi" yazdı ben de bindim arabaya.
inanın lozan barış antlaşmasını imzalayan mustafa kemal atatürk ancak beni anlayabilirdi.
istediğimi alarak masadan kalkmıştım.
gerçi hemen değil de yarın buluşmuştuk ama olsun, o da lozan'da ege adaları'nın yunanlılara bırakılması gibi başımın gözümün sadakası olsun amk...