herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

"hazreti ömer'i duydun mu hiç?" dedi
bu sefer ben mal mal baktım buna.
"duydum. halifeymiş" dedim
başını salladı. söylediğimi onaylayarak.
"gel otur sana hazreti ömer'i anlatayım" dedi
kapının kolunu tutmuştum.
bıraktım.
yavaş yavaş en yakın çekyata ilerledim.
oturdum.
"hazreti ömer halifeydi doğru. ama ben onu sormuyorum sana" dedi
"sen ne diyon yarraaam" bakışı attım buna.
devam etti.
"halife olmadan önceki ömer kimdi biliyomusun?" dedi.
bi cevap vermem gerekiyodu. ben de verdim amk
"bilmiyorum" dedim.
"ömer kureyş'in en güçlü, en otoriter simalarından biriydi. o kadar güçlüymüş ki develer ile güreş tutarmış" dedi
lafa girdim. komik çocuğum ya "niye kureyş'te pehlivan yokmuymuş?" dedim gülerek.
gülmedi amk.
sağlam züt olmuştum.
devam etti.
"kendi ayarında, kendi gücünde kimse yokmuş" dedi
mahçup oldum amk. inanmasan da birilerinin inandığı, daha doğrusu saygı duyduğu, bir olgu ile onun yanında dalga geçilmemesi gerektiğini o an öğrendim.
devam etti sait abi
"bir gün mekke'nin en zenginlerinden birisi peygamberimizin ve eshabının(ona inananların) başına ödül koyduğunu ilan etmiş" dedi
amk az önce züt olmasam "neyinin başına?" diyip taşşağa sarardım da üst üste iki kere adama dandik espri yaparsa hoş olmaz diye düşündüm amk.
ben de onun yerine merak eden gözlerle anlatmasını bekledim hikayenin gerisini.
"ebu cehil'in bu koyduğu ödüle ilk olarak hazreti ömer talip olmuş. 'ben muhafazid'i öldürürüm' demiş.
ebu cehil de bunu onun layıkıyla yerine getirecek güçte olduğundan kabul etmiş bu isteğini.
hazreti ömer bu haberi alınca görevini yerine getirmek için çekmiş kılıcını hazreti muhafazidin eve doğru yola çıkmış.
yolda onu gören biri nereye gittiğini sorunca hazreti muhafazidi öldürmeye gittiğini soylemiş.
adam onu bu fikirden vazgeçirmeye çalışmış. kardeşin ve enişten de ona inanıyor. sen neden öldürmek istiyosun demiş.
hazreti ömer bunu duyunca hiddetlenmiş. yolunu kardeşinin evine çevirmiş.
tam kardeşinin evine geldiğindehiddetle içeri girmiş.
kardeşi ve eniştesi o zaman ilk inen ayetlerin yazılı olduğu bir deri parçasını okuyorlarmış.
'işittiklerim doğru mu?' diye sormuş islamı sectiklerini kastederek.
evet cevabını alınca kılıcının sapı ile vurup kızkardeşinin başını yarmış.
eniştesi girmiş araya.
hazreti ömer 'verin şu okuduklarınız da bakayım muhafazid kimmiş' demiş.
kardeşi 'olmaz onlara zarar vermenden korkuyoruz' diyince hazreti ömer söz vermiş okuduktan sonra geri vereceğine.
hazreti ömer sözüne son derece güvenilir biri olduğundan vermişler ayetleri ona.
hazreti ömer o ayetleri okuduktan sonra kalbinin mühürü açılmış. beni hemen muhafazide zütürün demiş ve müslüman olmuş" dedi.
o lafını bitirince ben 'ohh' dedim amk.
bi an ömer hiç müslüman olmayacak sanmıştım.