herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

konuşmamı bekliyodu ağlamak için, farkındaydım.
konuştum, ben de ağladım.
"seçil" dedim önce
"ben bugün babamla konustum" dediğimde ağlamaya basladı.
"babama anlattım olanları. kalp spazmı geçirdi hastanedeydik. o yuzden acmadım telefonunu. ben sana gübenebilirm sandım. ben sana doğmamış cocugumuuz emanet ettim secil. nerede cocuğumuz?" diye sordum sesim titreyerek.
ağladı, daha cok ağladı.
sarılmak istedi bana.
ayağa kalktım.
"seçil çocugumuz nerede?" diye sordum daha kızgın bi şekilde.
ağlamak bi cevap olsaydı en uzun ve en acıklayıcı cevabı vermiş olabilirdi ama değildi işte, değildi amk.
üçüncü sorusumda bağırarak sordum.
"nerde bizim cocugumuz?" diye.
ağlayarak cevap verdi ağlayarak sordugum soruya
"bilmiyorum"