herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

eve giderken secilin arabayı almadım.
kimin bu araba mezusu olmasın istedim.
bindim bi minibuse kadıkoye gittim. o zaman nerde amk metrobus?
vapura bincem ordan beşiktaşa gidip tasnasın ordan minibuse atlayıp sarıyer...
tabii yolda ben "acaba balmumcu'da trafik var mı?" diye dusunmuyorum.
aklım fikrim "nasıl soylesem?", "ne desem?", "nasıl kabul ettirsem?l"erde.
gerçi ne soylesem babam beni gibecek ama istiyorum ki acıtmadan gibsin.
sonucta benimki de can amk.
zar zor sarıyere geldim.
ayaklarım geri gide gide girdim bahçeye.
zili çaldım.
annem açtı.
"oğlum gelmiş" faslından sonra "nasılsın?" faslı başladı. ben babam gelmeden konuyu falan acamadım tabii
"babam nerede?" diye sordum anneme
"sarıyerde. kahvededir" dedi
"ne zaman gelir?" diye sordu
"dur arayalım gelsin" dedi
amk gelsin desem bi dert gelmesin desem bi dert.
"boş ver anne arama adamı oyunundan etme" dedim
"olur mu oğlum" falan dese de aratmadım amk
bi günlüğün beyliği beyliktir amk.
yarın soylerim dedimkendi kendime
rejime pazartesi baslayacak olan hatun gibi.