bir holiganın hayatı vol 2

10-11 yaşlarındayım, temmuz ayındayız. klagib mahalle maçları işte sabahtan akşama kadar, varoş semtlerden birinde oturuyorduk. tabi bu mahallenin de abileri olacaktı elbette, fakir mahallerin olmazsa olmazı o mahallelerin abileridir. ve küçük çocuklar o abilere ilah gözüyle bakarlar, severler sayarlar. özellikle de ben ne derlerse yapmaya, saygıda kusur etmemeye çalışırdım. şimdinin bebeleri öyle mi, saygısız ipneler.. neyse emre abi vardı, en çok sevdiğim insanlardan biriydi mahallede. hep iyi davranırdı bana, sağolsun. yazın sonuna gelmiştik yavaş yavaş, sezon da başlıyordu haliyle. emre abi dedi ki gel lan seni beşiktaşın maçına zütüreyim tabi dedim abi gelirim, ama anneme sorayım önce. annemlerden de güç bela izin aldım, o da emre abiyi tanımaları vesilesiyle. ve maç gününü heyecanla beklemeye başladım.