sizin hiç kız kardeşinizi siktiler mi

bende seviyorum. seni herşeyden, herkesten çok seviyorum abi..

o ağır sözlerin ardından yaşanılanların rüya olduğunu bilmek içimi fazlasıyla rahatlatsada, bu olayın bende yarattığı pgibolojinin üzerine gidilmesi gerekiyordu aslında.
kalıcı bi hasar bıraktığı aşikar, atlatılabilmesi ise hayli meçhul..

hadi beni gibtir et. ben dayanıklıyım, erkeğim, evin direğiyim dim dik durmak için programlıyım neredeyse.
ya o? yeliz??
lan o kız nasıl atlatıcak bunca acıyı, o lanet yaşanmışlıkları? nasıl atlatacak beyler, bir allah'ın kulu silebilir mi hafızasından o kara geceyi? peki ya lekeyi??..

bu düşünceleri rafa kaldırmalıydım uzunca bi süre keza yapılması gereken, tıkır tıkır işletmem gereken bi plan vardı ortada.

henüz başlığını koyamasamda içeriği az çok oturmuştu kafamda.

pazar günü ablasının karşısında takınacağım yüz ifadesi belli. kardeşi ayakta beni keserken sol çaprazdan ona atacağım bakışlar belli. keskin bakışlar..

bunlar sadece bi taslaktı aslında, kaba bir taslak. ayrıntıya girebilmem için o anın gelmesi gerekliydi. taslağı tam anlamıyla oturtursam detayları anında şekillendirebilmem lazım. kendime güveniyor muydum peki?

orası da meçhul.

karşımda var huur çocuğu bi kul. yanında ablası. gözlerime bakıyor. beni öğretmen sanıyor lan bu kız, şaka gibi di mi?

evet. hepsi bir şakadan ibaret olacaktı zaten. sonu ya kanla, ya töhmet ya da başarılı bi çalışmayla bitecek efsanevi bir şaka..