başkasına aşıgım dedi

Panpa benzer acıyı bende yaşadım.. Başta şunu aç;
http://www.youtube.com/watch?v=nY6U4idggaU

hani farklıydı ayrılık nedeni ama acısı hep aynı dıbını gibtiğimin düş kırıklıklarının
içtim günlerce, olmadı bi taka yaramadı
gittim ilaç yazdırdım kendime, işe yarar gibi oldu bi ara güldüm baya sonrasında giberim ilaçla gelen mutluluğu gibim dedim..
Bıraktım ilacları..
Sosyalleşim belki unuturum dedim, gittiğim her yerde onunla birlikte geçirdiğimiz zamanlar geldi aklıma..
Sonrasında zaten azıtmışım alkolün amk kendimi kaybettim öylesine 5-6 kişiye dalaşıp kahkahalar atarak sopa yedim..
Ağzımı burnumu kırdılar ben gene gülüyordum deli gibi, ben güldükçe bu madesiz binler beni tepikliyorlardı..
Belki denk gelirde kestirmeden acılardan kurtuluruz diye arkadası zil zurna sarhos edip direksiyonu teslim ettim kendisine..
Her seferinde kale direğinden geri dönüş yaptık amk, ölmedim ölemedim ölmeyi beceremedim..
Herşeyi geride bırakıp taşındım 7 senemi geçirdiğim yerden..
Kendi başıma kaldım uzunca süre, gittim acaba insan zımparalanırmı diye düşündüm kolumu zımparaladım..
Belki içimdeki acıda törpülenir bırakır gider beni diye..
Gene gitmedi..
Aradan yıllar geçti birgün öyle otururken biri geldi yanıma..
"yüzüne bakınca dikkatimi çekti, sağ yanı mutlu sol yanı mutsuz gibi hep böylemisin" dedi
He dedim bi git rahat ver dedim gitmedi..
Ne oldu peki dedi,
Anlattım herşeyi, yabancı birine içimdekini dökersem belki rahatlarım dedim..
Baktım işe yarar gibi oldu mk.. Önüme gelen herkese başımdan geçenleri anlattım..
Anlattıkça açıldım.. Sonra bigün o yabancı şahısla tekrar karşılaştık bi yerde..
dolandık durduk günlerce, sonrasında da korka korka kendisine açıldım..
2.5 yıl geçti emin değilim ama sanki senden hoşlanıyorum dedim..
Hoşlanmanın sevmenin ne oldugunu unutmuşum, nasıl bir dezenfektan kullanmışsam tek tük sevgi kırıntıları kalmış içimde..
oda bende senden hoşlanıyorum dedi
korkuyorum gene aynı şeyleri yaşamaktan dedim
oda ölümlü dünya bu ama hep yanında olcam dedi..
Sarıldım.. Ağladım mk mal gibi..
Oyuncağını kaybetmiş küçük bir çocuk gibi..
Söz vermiştim ben unutmicam seni diye..
Ama unutmaya mahkumum artık..
içimde her nekadar acısı kalsada..