hayatımın en berbat günüydü

işte yerime yine uzanmıştım ama nedense içime bi iyilik meleği zıçıp kaçmıştı...
ve dedim ki sonuçta aynı kanı taşıdığım biri bu kadar ağır birşey yapmamalıyım, dedim ki aynen şöyle yapayım bunun maaş gününü öğreneyim aldığı gün bara gidecek ya ben gitmeden önce bundan alıyım bu züt gibi kalsın eylenemesin, işten kavulmaktan iyidir dıbınım sonuçta biri bi ihtiyaç, biri taşşağını kaşımak...
neyse aradım bunu işte, başladık konuşmaya bana olayı atlata bildinmi falan dedi yine muallak gülerek o an içimden dur şunu kovdurtayım dedim yine bi kin geldi ama meleğin taku içime tam işlediği için ben doğru yoldan yaşmaadım atlattım ya dedim yavaş yavaş düzeliyor herşey falan dedim, gel dedim burda konuşacağımıza biyerde buluşalım dertleşelim öyle anlatırım hemde kafa dağıtmış oluruz dedim olur, falan dedi kapattık telefonu...
artık maaş gününü öğrenmeliydim ve bu armutla muhabbet kurmalıydım ki maaş günündede buluşacak bi sebeb çıksın...