1. 76.
    0
    işte onu duyunca tutamadım kendimi, ağlamaya başladım. bana anlatmaya çalışmıştı ama dinlememiştim. vicdan azabının üstüne bir de pişmanlık eklenmişti.ve kalbim giderek daha çok acıyordu somut anlamda.bir yıl boyunca bu olayın etkisinden çıkamadım. evden çıkmaz oldum. sadece yemek yemek için odamdan çıkıyordum. hergece kabuslar görüyodum her gece o hastanedeki görüntü aklıma geliyordu.en sonunda bi gün evde bayılıp kaldım. neredeyse ölüyormuşum. meğer kalbimdeki ağrı ciddiymiş, kalbimin ritmi bozulmuştu stresten. artık kalp hastasıydım.
    ···
   tümünü göster