özet geçersem anamı siksinler

doğduğumuz andan itibaren yaşamaya ve işitmeye başladığımız şeyler. miladı doğumumuzdur ve ölünceye kadar devam eder. derler ya hani kederden telef olmuş birini görünce kimbilir nasıl bir hikayesi var diye.. nasıldır bilinmez, bilinen tek şey herkesin ama iyi ama kötü ayrı bir hikayesi olduğu.
bazen yaşadığınız kesitlerden paylaşmak istedikleriniz olur ve anlatırsınız, işgüzarın biri müdahale eder "amma hikaye okudun" şeklinde. işgüzarlıkta değildir aslında, bazı yaşananlar kimine o kadar ütopik gelirki gerçeklik payı olabileceğine olasılık vermez. birşeyler görüp geçirene kadar kimse olasılık vermez, bu yüzden hiç kızmamak lazım bunlara ve nereden bileceksiniz deyip geçiştirmek gerek. nede olsa dış dünyaya dair ne varsa geçiştirme şansımız hep var, geçiştiremediklerimiz içimizde yaşananlar ve kimse bunu ne bilir nede anlar.
öyle yada böyle hikayeler hep devam eder, doğar ve büyürüz. bir noktada artık hikayemiz bir başkasınınkiyle birleşecek ve birlikte yürümeye başlayacaktır. artık yazılacak olan kısımlar üzerinde tek başımıza hüküm sahibi olamayız ve olaylar kontrolümüz dışında gelişebilir. hayatınızı endekslediğiniz kişiyi artık sevmediğinizi ve istemediğinizi farkettiğiniz an hikayenin gerilimli kısmına giriş yapmış olursunuz. sancılı geçen 2-3 ayın ardından artık toparlanma vaktiniz gelmiştir. artık o sayfalara hakaretler yada sorunlar yazmak istemediğinizi farkedip yepyeni bir insan olmaya karar verirsiniz, olursunuzda. gerilimli kısım bitmiştir, artık herşey olağan, herşey herkesin inanabileceği boyutlara inmiştir. insanlarla tanışırsınız, gezer takılırsınız. artık kendinize ve arkadaşlarınıza ayıracak bolca zamanınız vardır fakat bir farkedersinizki arkadaşlarınız diye birşey yok, yalnızca birlikte zaman geçirmekten keyif aldığınız birisi ve sizinle takılmayı seven bir çevre. oturup düşünürsünüz neler olduğunu, nasıl böyle olduğunu.. karar kesindir artık, onu istediğinizi farkedersiniz ama onunda bir hikayesi vardır ve gerilimli süreci sizden biraz daha evvel yaşamıştır, belki hala yaşamaktadır. eliniz kolunuz bağlı herşeyi zamana bırakırsınız ve zaman hikayelerde herşeyin ilacıdır. geçen süreçlerde artık herşey iyiye gitmektedir; birlikte gezer tozar, birlikte yemek yaparsınız.
günlerden bir gün evde gene yemek yaparken kapı çalınır, ve birlikte hayaller kurduğunuz kişi kapıyı açar.. karşısında sizin atlattığınızı sandığınız kişi vardır, o atlatamamıştır ve birşeyleri düzeltebilmek için çıkagelmiştir.. kısa süren bir şok anından sonra içeri girer, hiçbirşey konuşmadan herkes yemeğini yer.. yemek faslı bitmiştir, hikayenin esaslı kısmı şimdi başlayacaktır. hayal kurduğunuz şahıs artık gitmelidir ve bırakmanızı ister, onu bırakmak için evden çıkarsınız. birbirinize henüz açılmamışsınızdır ama arada birşeyler olduğu bellidir. bırakır dönüş yoluna koyulursunuz, düşünceler içinizi kemiriyordur; neden geldi, özledimmi, istiyormuyum, seviyormuyum, tekrar olurmu vsvsvs ve istemediğinizi farkedersiniz. istediğiniz şey sadece birşeyleri başladığınız gibi noktalamaktır, hala değer verdiğiniz o şahsın hakaretlerine maruz kalıp düşmanca bitirmek yerine saygı ve sevgi ile noktalamak istiyorsunuzdur. eve döner ona bunları anlatırsınız. bazı şeyleri düzeltmek için artık çok geç olduğunu anlatırsınız, iki tarafta çok yıpranmıştır. size gidecek yeri olmadığını söyler, izin ister ve kiminiz olumlu kiminiz olumsuz cevap verir. ben olumlu karşıladım çünkü yalan söylemediğini biliyordum, o sığınmaya gelmişti. benim kafamı kurcalayan ne varsa onu yemiş bitirmişti, farkettimki gereğinden fazla yıpranmıştı o minik elleri, narin bedeni ve o şaşkın aklı.. kaldı ve birbirimize hiç ilişmeden 3 gün geçirdik aynı evde. konuştuk, atıştık, tartıştık, kavga ettik ve dahada sertleştik dahada yıprattık birbirimizi ama varmak istediğimiz noktaya artık varmıştık. artık düşmanlık yoktu, artık her telefona irkilmek, ne zaman ne olacak diye beklemek yoktu. artık birbirimiz için korkmayacaktık çünkü iyi olacağımıza dair birbirimize son kez söz vermiştik. ve gitti, giderken her ne kadar iyi ayrılmış olsakta ister istemez içimden birşeyleride söküp zütürdü.
bu son gidiş sanıyordum, artık farklı ve mutlu bir hikayede oynayacaktım rolümü. ama olmadı işte, bir türlü olmuyor.
konuşmak için gitmesini beklemiş o hayaller kurduğumuz şahıs. hani vardır ya birbirinize ilaç olur yükünüzü paylaşmayı hayal edersiniz, benzer şeyler yaşamışsınızdır ve yaşananları tek tek anlatmaya gerek duymazsınız birbirinize. işte o şahıs kırılmıştır hemde haddinden çok çok fazla. gelir yanınıza sizinle ilk kez açık açık konuşacaktır o incitmeme adına konuşmayıp kendinizi frenlediğiniz şahıs. içini açar, herşey tam istediğiniz gibidir aslında hissiyat olarak ama artık sizi hayatında bir ilişki olarak istemediğini söyler. arayı açmak istemektedir, görüşmeleri seyreltmeyi teklif eder. yapacak birşeyiniz yoktur, bazı hikayeler başlamadan biter ve bu hikayede son bulmuştur. bazı şeyleri anlatmaya çalışırsınız ve bu birşeyleri düzeltebilmek için değil yalnızca duygu ve düşüncelerinizi olduğu şekliyle anlatabilmek içindir. çünkü yaşadıklarınız dışarıdan farklı görünmektedir ve ne derse haklıdır artık. hiçbirşeyi kanıtlama şansınız yoktur, hoş dermanınızda kalmamıştır ve bir sefer daha gidene yol vermek zorunda kalırsınız.
hikayeniz böyle tuhaf olur.