ıspartada siktigim üniversiteli

kacamak bi cevapla yanımdan uzaklasıp mutfaga gitmesinden sonra anlamsıtım bu yaptıgımın ne kadar aptalca bi hareket oldugunu ulan lafta degil gercekten degerliydi benim için ıspartada vaktimin cogunu onunla geciriyordum ve bundan hiç şikayetci degildim şimdi 2 kıytırık laftan sonra aramıza sogukluk girsin istemiyordum ama korktugum basıma geldi beyler o gece caktırmamaya calıssa da ilerleyen günler aramızdaki iceberg i günyüzüne cıkardı yüzüme bakmadan cevaplar artık şunu yapalım dedigimde türlü türlü bahaneler belliydi yani ürkek bakıslar isterken dogru yolda oldugumu dusunurken kızı bildigin kacırmıstım tabi o hafta dertli dertli takılır haldeyken patron bu halimi görüp fazladan bi gün izin verdi bana izin verdi de benim kimsem yok ki amk arkadasım dedigm cocuk okulla cebelleşiyo ne yapıcam ne yapıcam gittim evde uyudum amk kalktıgmda saat bi hayli olmustu aklıma gidip betülü görmek geldi belki yalnız yakalarsam bi şansım olabilirdi en azından kendimi affettirmek adına kalkıp kafenin yolunu tuttum