1. 1.
    0
    beyler o zamanlar 8-9 yaşındayım. okulun bahçesinde maç yapıyoruz. bizde de maçı yarıda bırakıp gitmek öyle bi durumduki, ha maçı bırakmış gitmişsin ha maç yaptığın okulun hademesine o yaşta züt vermişsin.
    neyse maçın ortası tak bi dayandı zütüme sıçmam lazım yoksa hem orda altıma sıçmış olup daşşak konusu olcam hem de bu yaşta da hala anlatılacak durum olacak. çıkış kapısı karşı takımın kalesinin arka tarafında. ufak ufak forvete çıktım, pozisyon bitti karşı taraf atağa geçti durumu fırsat bilip tüydüm ordan. çok sert bi şekilde yardırıyorum eve. tak öylesine dayanmış ki züte her adım atışımda ufak ufak çıkıp giriyo zütüme. yani sert bi adım atsam zütüme dolduracam.
    ömrümün en uzun ve en hızlı koşusunu yaptıktan sonra geldim apartmana hızlı bi şekilde çıktım merdivenleri kapıya geldim abanıyorum zile. her zaman normal gelen o sürede açılmadı kapı, bas allah bas, bas allah bas açan yok. artık tutamadım kopav diye bıraktım dona, apartman inledi amk, sıçar sıçmaz kapı acıldı. babam yüzümdeki ifadeyi gördü. sıctın mı lan dedi. evet baba dedim. belli tipinden gir içeri dedi. banyoya attı beni
    ···
   tümünü göster