otogarın amına koyayım

o otogarın dıbına koyayım. uşak üniversitesinin dıbına koyayım. uşak denen memleketin dıbına koyayım. gib kadar şehirde ki onca gavatın dıbına koyayım. o adadolu seyahatin dıbına koyayım. o mavi otobüsün dıbına koyayım. o lanetli otogar denen kuyunun içinde sana verdiğim sözlerin dıbına koyayım. gitme de dediğinde, gitme demediğim için kendi amıma binlerce kez koyayım. evimizde sen gidiceksin diye sarılıp ağladığımızda gözlerimden akan o yaşların dıbına koyayım.
antalya otogarının dıbına koyayım. her sabah aldığın fındıklı kahvelerin dıbına koyayım. içtiğimiz şarabın mantarınını her sigaraya uzandığımda gördüğüm için dıbına koyayım. yavşağın tekini bir tak sandın ya seninde.. diyemiyorum işte.. ben yine kendimi ve sana adadığım zamanların dıbına koyayım.

ve bir daha bir daha o mavi otobüsün ve uşak üniversitesnin dıbına koyayım.