losing my religion dinliyorum ve o aklıma geliyor

o günü hiç unutamam beyler 14 şubat sevgililer günü amk ve yine dershane var. ben bunu kapıda bekledim beraber sınava gircektik. her neyse 5 dk rötar la geldi ve sınava girdik. sıvan çıkışında bana "yine eve gidiyoruz dimi" diye sordu. ve mallıklar silsilesi başladı . mallık 1.)ben "evet yine eve gideriz sanki ne yapcaz yaa" dedim. sonrasında yine durağa yürürken broşur dağıtan bi bayan durdurdu bizi sanırım parfüm yada kozmetikle alakalıydı. dediki sizin gibi genç sevgilileride görmek isteriz mağazamızda diye. kız kıpkırmızı kesildi ama bende tepki yok. mallık 2.)broşur dağıtan bayana " saolun ama biz sevgili değiliz " dedim. o an hiç ada'nın suratına bakmak aklıma gelmedi odun gibi yürüdük belkide kız çok bozulmuştur. her neyse otobüse bindik ben ikimizinde yol parasını vercektim fakat yanımda bozuk olmayınca otobüsçü kabul etmez her halde diye düşündüm ve mallık 3.) " ada bende bozuk kalmamış ya bir lira verirmisin" bak bak şu mallığa bak amk git sor bi soföre belki kabul etcek amk ama kafa yokki işte kızda tamam dedi verdi belkide benim kadar kafaya takmamıştır bile.