sizin hiç kız kardeşinizi siktiler mi

ses yok hala.
anlam veremiyorum, bana sinirlendi ve aklı sıra intikam almak için bi oyuna mı kalkıştı yoksa gerçekten aklıma son olarak gelmesini ümit ettiğim şeyi mi yaptı? çözemiyorum..

yeliz! ses ver aloo!

kaldırıyorum örtüyü.
kaldırıyorum..
kalkmıyor?
yetmiyor gücüm. çekemiyorum üstünden. noluyoruz lan? ne bu halsizlik? bu kadar zayıf mıydım ki ben?
yeliz!!

çekemiyodum örtüyü. neden peki? sanki tonlarca ağırlığa sahipti o an için o incecik örtü.

hala bi sıcaklık var yüzümde. artıyor giderek. acımaya başlıyor

yapma. yapma lan!

acıyor. art arda sürekli bi darbe hissediyorum yanaklarımda. tokat manyağı oldum yapma!

ne?

nasıl lan?

yeliz?

karşımda?

bana bakıyor ya üstten üstten.

gözleri açık ama? ayakta lan bu kız?

nerdeyim olum ben?

yeliz sen az önce yatmıyor muydun yatağında? ne işin var şimdi burada? burası neresi aslında?

abi. abi çok korktum..

ne diyosun yeliz? sen.. sen az önce odandaydın? yatıyordun ama?

abi kalk. abi kendine gel!!!

su çarpıyor yüzüme. sırılsıklam oluyorum bir anda.

yeliz.. kardeşim...

sarılıyorum kocaman..

çok şükür. allah'ım sana binlerce kez şükürler olsun...

abi sürekli sayıklıyordun, gözlerinden yaşlar akıyordu sürekli. yarım saattir uyandırmaya çalışıyorum hiç cevap vermiyordun.

rüyaymış ulan!!!

bu sefer sevinçten başlıyorum gülmeye. oh ulan, ne gelirse gelsin insanın başına, yaşadığını bilmek bile umuttur şu hayatta.

seni gerçekten çok seviyorum canım kardeşim...