evet üç harfli hikayemizin zamanı gelmiştir

beyler ne kadar zaman geçti bilmiyorum. ilk şoku üzerimizden atınca, aylini bir kenara taşıdık. kimsenin zütü yemedi yukarı çıkarmaya, aslında yapılması gereken buydu. ama düşünsenize, bir cesedi ki ağzı yüzü yamulmuş bir ceset bu nasıl karanlık bir oddaya zütüreceksiniz. kızı yana taşıdık. ardından yine koltukları düzelttik. evi topladı kızlar. oturduk ve ne yapmamız gerektiğini konuştuk. hayır tatil yerindeyiz, imam falan arasak da bulamayız. kızlardan biri polisi arayalım dedi. hüseyin de ona itiraz etti. bizim başımıza kalır yanımızda bir ölü var falan dedi. ama beniim de kafama yatmıştı. polisi aramak lazımdı. cemal de kayıptı. onu da bildirmek lazımdı. sonra aylinin ailesine haber verilmeliydi.
birazdan yine kapı çalındı. ben gibseler o kapıyı açmazdım. ama cemal açın lan şunu diye bağırınca fırlayıp açtım. cemalin üstü başı toprak içindeydi. hikmet de yanındaydı. bir oh çektim. neredeydiniz dedim. hikmet konuşamıyor zaten. cemal anlattı birlikte kaçmışlar, bizim gibi kafeye dönmüşler sonra da yazlığa gelmişler. içeri girdiler. cesedi görünce altlarına sıçtılar korkudan. neyse beyler cemale sorduk ne yapacağız diye, bir imam bulmamız lazım dedi. yoksa kurtulamayız harbiden geldiler dedi. işte anlattığına göre yıllarca musallat olanı varmış. tamam dedim gibtir git bul.