1. 76.
    +1
    neyse panpalar ben kimseye bunlardan bahsedemiyorum bi yandan belki daha kötü olur diye korkuyorum diyer yandan deli lan bu tepkilerinden korkuyorum artık sabah olunca evden çıkıyorum gecede gelebildiğim kadar geç gelmeye çalışıyorum ne aileme anlatabilitorum ne iş yeinde birilerine anlatabiliyorum artık yavaş yavaş hayattan kopmaya başlamıştım hiç bişey umrumda değildi günde bi öğün yemek ya yiyodum ya yemiyodum habire bu olayları düşünüyodum uyku uyuyamaz olmuştum biraz dalsam hemen kabuslar başlıyodu gece ışığı kapatsam karatılar oluyodu iice içime kapanmıştım aklımda sedece bu mesele vardı
    ···
   tümünü göster