bugün yaşadığım büyük yanlış anlaşılma

bu hareketimden ben de oldukça utanmıştım. ama sanki kalçalarına değil de yer döşemelerine bakıyormuşum gibi yaparak, bana yakışmayan bir acemiliğin içine düşmüştüm. ciksi kız, heyetin yemek yediği salona varıncaya kadar bir daha arkasına dönmedi. aynı manzarayla yüzleşeceğinden korkuyordu. salona varmıştık. bana yemek yiyen heyeti göstererek, yemeklerini bitirmelerini beklememin daha doğru olacağını söyledi. aslında gazeteci olduğum için, gidip direk masalarına oturabilir, kendileriyle tanışabilir hatta onlarla birlikte yemek yiyebilirdim. yeni bir gazeteci olsam da bu işin raconunun bu şekilde işlediğini iyi iliyordum. ancak ciksi kıza karşı olan mahcubiyetimi, üzerimde otorite kurmasına izin vererek bastırmaya çalışıyordum. içine düştüğüm ve bana yakışmadığını daha önce de belirttiğim acemilik, beni gittikçe dibe çekiyordu.