1. 151.
    0
    @170 yaşayacak o hayvan panpa inanıyorum buna.

    böyle durumlarda benim elim ayağım birbirine dolanıyo amk. küçükken heveslenmiştim civciv almıştık pazardan bi tane. nasıl hevesliyim ama vik vik ötüyo falan o pazardaki adamın elinden kurtardım diyede ayrı mutluyum, getirdik eve o hevesle ve gazla bi kutuya bildiğin ev yapmıştım hayvana. çok mutluyum ama anlatamam başından ayrılmıyorum. sonra 1-2 gün sonra ötmesi zorlaştı hareket etmeyi yavaş yavaş bıraktı. hastalandığını anlamıştım nasıl kötü hissediyorum kendimi içim daralıyo ne yapacağımı bilmiyorum. ısıtmaya falan çalışmıştım hayvanı yine olmamıştı ölmüştü. hiç unutamam onu amk...

    aynı şekilde bi hamster almıştım onu baya büyütmüştüm ama yaşamıştı, sonra bi gün okuldan gelmiştim eve annemde çekine çekine yanıma geldi öldü dedi en büyük travmalarımdan biriydi o da cenaze töreni yapmıştım hayvana...

    en son olayımda 2-3 sene önce falan oldu.gri çok farklı bi kedim vardı, evimiz bahçeli olduğundan özgürlüğünü kısıtlamamak için hem bahçede hem evde besliyoruz... maltepe sahilinde bulmuştuk yavruydu şirinlik yapıyodu bize annesi falanda yoktu tek başına dolanıyodu ortalıkta.. neyse 1 sene dolu dolu her günüm onla geçmişti okuldan gelirken kapıda karşılıyodu beni beraber eve giriyoduk falan. bi gün halı saha maçımdan dönüyodum kaldırımda karşımda 20 metre mesafe uzaklıkta 2 kadın ellerinde bi karton koliyi iki ucundan tutmuş bana doğru geliyolar, kolidende gri bi kuyruk sarkıyo. o mesafeden anlamıştım onun olduğunu hiç bakmadan gitmek istedim yanlarından geçtim sonra biraz gittiler geri koştum bakabilir miyim dedim harbiden oydu... ne diyeceğimi nasıl bi tepki vereceğimi şaşırmıştım... şerefsizin teki çarpıp yoluna devam etmiş kadınlar görmüşler ama bişey yapamamışlar..

    hala etkisinden çıkamadım dahada hayvan almaya tövbe ettim vicdan azabından...
    ···
   tümünü göster