ergen yıllarımdan kalma aşk hikayem

olaylar bizim aile tarafında güzeldi fakat onun annesi beni öğrendiğinde işler pekte güzel gitmemişti. tabi bunlardan habersiz ben, onun neden dün nete girmediğini sormak için telefonla aradım, fakat karşımdaki o değil aannesiydi. telefonu açar açmaz -alo, sen jesus musun ? bende -evet dedim. -yavrum bak biz onunla biraz konuştuk yani herşeyden haberim var ve senden artık onu bırakmanı isticem. çünkü sen bitirmeden onun bitirmeye niyeti yok bu ilişkiyi. bitirse bile aklında kalacaksın ve bu derslerini etkileyecek. sakın seni suçladığımı düşünme sadece kızım daha çok genç ve böyle şeyler için erken, gibi bir sürü şey zırvaladı... ağzımdan dökülen kelimeler -tamam efendim, oldu. -bide bana efendim diye hitap etme, dedi. -önemi var mı ki bu saatten sonra ? dedim. -olsun veya olmasın, bil diye söyledim. dedi. aklı sıra kontrolü eline almış gibi emir veriyodu kevaşe. 1 hafta hiç aramadım. o da beni aramadı. farklı bir numaradann aradım ve yine karşıma annesi çıktı. tamam dedim artık bitti bu ilişki. aradan 1 ay geçti pazar günü sabahın köründe biri arıyo. uykulu uykulu -alo, dedim. heyecanlı ve titrek sesle -jesus benim, çok konuşamıcam ama yeni bi telefon oldum harçlığımı biriktirerek bu arkadaşın hattı ama hattımıda alınca seni tekrar arıcam, dedi ve kapattı...