hayatımın dönüm noktasını anlatıyorumm

sonunda 95 kiloydum, mutluydum bir yandan da kafamı kurcalayan bir belirsizlik söz konusuydu. hala vermem gereken 15 kg vardı. Kendime sürekli ' 35 kilo verdin artık xxx, kalan 15 kilonuda rahatlıkla verebilirsin, yeter ki kendine güven... ' diyordum. inanın en çok kendimi motive ettiğim zamanlar bu zamanlardı. hayatta hiç bir şeyi başaramamış olmanın verdiği acı ' en azından bunu yapabilirsin' cümlesiyle bir şeyler başarmış olma mutluğunun anahtarıydı.bu arada celal ile arkadaşlığımızı ilerletmiştik. tam kafa dengim bir insandı, birbirimize güvenimiz tamdı. bütün hayatımı ona anlattım ve önümde bir hedef olduğunu, bunu başarabilmem için cevremdeki kişilerin pozitif motive etmeleri gerektiğinin altını çizdim.oda anlayışla karşıladı ve bana her konu da destek olduğunu söyledi. beyler o zaman nasıl mutlu olduğumu anlatamam. hocam ve en iyi arkadaşım celal olduğu sürece başaramayacağım hiç bir şey olamazdıki.. varlıkları benim daha çok gayret göstermeme yardım ediyordu.