24 yaşındaki bir erkeğin bekaretini aldım

öte yandan, cinsel olarak en verimli olduğum çağlardaydım ve bu çağları yalnız geçirmek de canımı sıkıyordu doğrusu. işte bu durumdayken doğduğum, üniversiteye gittiğim, evlenip sonra boşandığım şehri terk etmiş, şu an adını vermek istemediğim bu küçük şehre ve yeni bir projeye başlamıştım. ilk 3 ayım büyük ölçüde taşınma, yerleşme ve etrafı tanıma ile geçti. biraz da bu yeni ortamın kurallarını öğrenmeye çalıştım. aslında bahsettiğim kurallar sadece bu kente özgü olmayıp tüm anadolu şehirleri için geçerliydi. örneğin: boşanmış bir kadınsan evli erkeklerle çok samimi olma, karıları bundan hiç hoşlanmaz. boşanmış bir kadınsan bekar erkeklerle de çok samimi olma, anneleri bundan hiç hoşlanmaz. yine de yavaş yavaş, biraz işyerinden, biraz da hafta sonları vakit geçirmek için kaydolduğum halk oyunları kursundan küçük de olsa bir çevre edindim.