bu gece yaşayamadığım hayatıma içtim

biz bu dünyanın kaybedenleriyiz kardesim. Gurur de , aşk de, cesaretsizlik de ne dersen de. Gidip konuşamazsın insanlarla. Konuşsan kaç yazar ? Hep aynı şeyler.. Arkadaş yok bu dünyada , adalet yok. Sevgi var aşk var, ama bunlar bizi bulmaz. Bulmayacak da.. Kısacası kardeşim biz burda sürünürken birileri yaşıyor.
çok küçük yaşlarda, benden çok daha büyüklerle içmeye başladım. Aşkla tanıştım zamanla ve bildiğim hiçbir içki beni sarhoş edememeye başladı. Gerçekten ve kesin sarhoş. o büyükler yerlerde yuvarlanır, şarkılar söylerken bi köşede sessizce içerdim. Saygı duyarlardı: her şeyden bıkmışlığımı korkusuzluk sanıyorlardı, şikayet etmeyişimi güçlü olduğum için sanıyorlardı. O zamanlar popülerdim, popüler olmak ya da olmamak umrumda değildi. Aşıkken hiçbir şey umrunda olmaz insanın. Ama aşk ne biliyor musun ? Aşk bir önyargı. ihtiyacın olanı seversin, sevmen gerekeni. Dünyada tanısan daha çok sevebileceğin 10 kişi varken, birine aşık olduğunu nasıl söyleyebilirsin?(ama asla tanımayacaksın o insanları.)
Bizler sevgisiz büyüyen bir nesiliz. Kapılarını kilitleyen, komşularının yüzüne bakmayan nesil. Kaybedenleriz, daha da kaybedeceğiz. Ama şunu bil kardeşim, aşk her yerdedir. Güneş ışınları , doğru bir açıyla gelirken, kızarmış ekmeğin üzerine sürülmüş tereyağına ya da kırmızı bir deniz topuna bile sevgi duyabilirsin.

Ben içkiyi seviyorum. Gerisi umrumda değil.
Canını sıkabileceğin çok şey var, sana burda masal anlatmayacağım. O yüzden sık canını, hiçbir şey düzelmeyecek.