1buçuk senede hayatımı nasıl mahvettiler

hülya'yla buluşmaya çalışıyodum ama emel, esra ve arkadaşları grubunun arasında buluyodum kendimi. hani bi kız sürekli bi kız grubuyla takılır ve onu asla o gruptan ayırıp tek yakalayamazsınız ve yanaşamazsınız ya, aynen öyle bi durum vardı. herkes yaşamıştır bunu amk. kızın okuluna gittim ordalar, hastalanmıştı evinin önüne gittim ordalar, her yerdeler dıbına koduklarım. evinin önüne gittiğimde kadir ve mert de yanımdaydı. hülya emel esra falan aynı apartmandalar, hep birlikte görüşecektik. ben yoldan bi tane papatya kopardım hülya'ya herkesin içinde verdim geçmiş olsun dedim. bi de "aslında daha çok papatya vardı ama kadir yolda gelirken yarısını yedi" diye şaka yaptım. ve bu şakayı talihsiz şekilde 3 kere tekrarladım görüşme boyunca amk.

beyler zeliha o kadar saçma şeyler yapmıştı ki hülya çok iyi bi kız gibi geliyodu bana. çok düzgün karakterliydi. biz bunla çok sık görüşemesek de "şu an şunu yapıyorum, günaydın, iyi geceler" tarzı her gün konuşuyoduk. derken emel'den bi uyarı aldım.. emel "zamanında zeliha için sevgili olucak son kız" diyodun ama onla sevgili olmak istedin. güvenilmezsin bu konularda" dedi. "artık zeliha'yla bişey olmaz ben daha düzgün birini istiyorum" dedim. aslında emel'e "bana hülya'yı yapsana" diyebilirdim, zaten çok yakın arkadaşlar ama liseli gibi olurdu amk. bi de emel güvenilmezsin falan dedi, hülya konusunda destek beklerken köstek olacağı belli olmuştu.. aslında emel'e hak veriyodum. eğer ben hülya'ya yanaşmışken zeliha devreye girip beni ayartır ve hülya'yı 2. kez bu duruma düşürürse hülya bunu kaldıramazdı. zaten epilepsi hastasıydı korkuyodum da amk.