hayatımın dönüm noktasını anlatıyorumm

ve sonunda benimle konuşmak isteyen bir arkadaşım olmuştu. ismi celaldi, yanıma geldi ve 'merhaba ismin nedir' diye soru yöneltti. bende soğukkanlı bir şekilde 'xxx' dedim. yanıma geldi başka sıradan,ve biz muhabbeti koyulaştırdık. içimden ' artık insanlarla takılmadan, özgürce konuşabiliyorsun. baksana şimdiden kendine arkadaş edindin,bu şekilde giderse sende artık istediğin ve dilediğin hayatı yaşayabileceksin' diye teselli ettim. ders bitti,ve bana 'yarın görüşürüz xxx' dedi. beyler bu cümle klişe bir cümle olabilir ama benim böyle bir cümleyi duymaya çok ihtiyacım vardı. birileriyle iletişim kurabilmek çok önemliydi benim için. sanki yeni doğmuş bebek gibiydim, hayatı yaşamayı yeni yeni öğreniyordum'zamanla sıkı bir arkadaş olduk celal'le ama oraya kadar sonra gelicem'.çok mutluydum ve sporuma daha iyi adapte oluyordum. çünkü spor bana hayatımı geri veriyordu...