hayatımın dönüm noktasını anlatıyorumm

ben ona aşık olana kadar. tabi ki bu hikayenin sonunun nasıl bittiğini herkes tahmin edebilir. zaman geçtikçe ona aşık olmuştum, doğru düzgün konuşamıyor, elim ayağıma dolanıyordu.ve en sonunda cesaretimi toplayıp yanına gittim. sesim titreyerek'merhaba handan' dedim. sanki konuştuklarımı kulağım duymuyordu ve ayakta duracak halim yoktu heyecandan.oda gayet güzel bir ses tonuyla 'merhaba' dedi. biraz konuştuk, en sonunda ben senden çok hoşlanıyorum ve seninle çıkmak istiyorum dedim.Bu lafı söylediğim anda ( ki nasıl söyledim bilmiyorum) en çok korktuğum şey reddedilmekti, tabiki korkuğum şey başıma geldi. bana 'seni sadace arkadaşım olarak görüyorum ve hiç birşey hissetmiyorum' dedi. ben kilomdan ötürü olduğunu anlamıştım. o anda gözlerim dolmaya başladı. buruk bir sesle ' tamam o zaman görüşürüz' dedim ve oradan kaçarcasına uzaklaştım.